Μια από τις πρώτες θεματικές ενότητες με τις οποίες ασχολούμαστε στο νηπιαγωγείο είναι "Ο εαυτός μου" και ένα από τα βασικά στοιχεία, που τον χαρακτηρίζουν και τον ξεχωρίζουν, είναι το όνομά μας. Έτσι και εμείς, όλο αυτό το διάστημα, επικεντρωθήκαμε σε αυτό και οργανώσαμε πολλές δραστηριότητες προκειμένου να το αναγνωρίζουμε και να το ξεχωρίζουμε ανάμεσα σε άλλα, να το συνθέτουμε, να το γράφουμε και να εντοπίζουμε το αρχικό του γράμμα.
Ξεκινήσαμε ζητώντας από τα παιδιά να μας φέρουν μέσα σε μία κούτα παπουτσιών 2-3 αγαπημένα τους παιχνίδια. Οι κούτες ήρθαν γεμάτες στο σχολείο, τα παιδιά παρουσίασαν τα αντικείμενα στους συμμαθητές τους και στο τέλος δημιουργήσαμε μία έκθεση παιχνιδιών, όπου ο καθένας μπορούσε να παίζει με όποιο παιχνίδι τον είχε εντυπωσιάσει, με σεβασμό πάντα στο παιχνίδι του φίλου του!
Μετά από μέρες τα παιχνίδια επέστρεψαν στο σπίτι, αλλά τα κουτιά έμειναν στο σχολείο. Μέσα σε κάθε κουτί σχεδιάσαμε με χαρτοταινία το αρχικό γράμμα του ονόματος του κάθε παιδιού και στη συνέχεια το καθένα έβαψε το εσωτερικό του κουτιού του με τέμπερα, σε χρώμα της επιλογής του. Όταν το χρώμα στέγνωσε, αφαιρέσαμε τη χαρτοταινία και με τρόπο 'μαγικό' εμφανίστηκε το αρχικό γράμμα του ονόματος του κάθε παιδιού.
Με όλα τα κουτιά μαζί φτιάξαμε μια σύνθεση, μια ραφιέρα, όπως την ονομάσαμε. Κάθε παιδί έπρεπε να βάλει στο κουτί του/στο ραφάκι του, αντικείμενα που να αρχίζουν από την ίδια φωνούλα με την οποία αρχίζει και το όνομά του. Τα κουτιά γέμισαν με αντικείμενα από την τάξη αλλά και με αντικείμενα που έφεραν τα παιδιά από το σπίτι τους.
Και....αν σας παραξενεύει το ρομπότ στο κουτί του 'Σ' είναι γιατί το συγκεκριμένο παιδί ήθελε οπωσδήποτε να βάλει στο ραφάκι του το αγαπημένο του παιχνίδι, το οποίο ήταν ένα ρομπότ, και έτσι σκέφτηκε να το ονομάσει "Στερομπότ"!!!
Το αρχικό μας γράμμα, όμως, το κάναμε και κατασκευή με γλωσσοπίεστρα, από όπου κρεμάσαμε ένα καρτελάκι με το όνομά μας και μια ζωγραφιά με εικόνα που να αρχίζει από το αντίστοιχο γραμμα.
Δεν σταματήσαμε, όμως, εδώ! Φτιάξαμε, επίσης, "αισθητηριακά σακουλάκια" με νερό, αλεύρι και χρώματα ζαχαροπλαστικής. Το κάθε παιδί διάλεγε το μείγμα με το χρώμα που του άρεσε, βάζαμε μια ποσότητα μέσα σε ένα σακουλάκι με κλείσιμο 'zip', αφαιρούσαμε τον αέρα και στο τέλος κλείναμε το σακουλάκι πολύ καλά. Τα παιδιά μπορούσαν τώρα πιέζοντας με το δάχτυλό τους ή με μία μπατονέτα να 'γράψουν' το όνομά τους, βλέποντας το από την καρτέλα τους.
Μετά από όλες αυτές τις δραστηριότητες, η ενότητα "Ο εαυτός μου" έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο. Τα παιδιά παρακολούθησαν την παράσταση του κουκλοθεάτρου DAUDI, "Ο μικρός εγώ είμαι εγώ". Μία σόλο παράσταση, πάνω στο θέμα της διαφορετικότητας και της ταυτότητας των μικρών ανθρώπων, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Μίρα Λόμπε.
"Το παράξενο ζωάκι έμοιαζε λίγο με κάμπια, λίγο με ιπποπόταμο, ίσως και με σκύλο κάποιας παράξενης ράτσας. Μα δεν ήξερε ούτε τι είναι, ούτε πως το λένε.
Απελπισμένο να βρει ποιος είναι, ρώτησε τα άλογα, ρώτησε τα ψάρια, ρώτησε κι άλλα ζώα της εξοχής... απάντηση δεν πήρε. Έφτασε και στην πόλη..."
...στο δρομάκι μέσα σταματάει ξαφνικά και ακούει δυνατά ο εαυτός του να απαντά:
"Σίγουρα, υπάρχω εγώ, αφού
ΕΓΩ - ΕΙΜΑΙ - ΕΓΩ!"
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ
ΚΑΙ
ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!!!
